Дружината на Дане Крапчев

     Се беше прекрасно, јас и моите родители па и по некоја случајност и моите другари со кои тренирам уживавме на одмор во Црна Гора. Но, претходно на попладневните вести објавиле дека ќе има бура и врнежи, дури и советувале дека неопходно е да се засолниме. Во тие десетина дена решивме да ги отстраниме сите работи што ги правиме секојднено. Да ги тргнеме настрана :  телефоните,  телевизорите и слично. Уживав во морето, другарството и плажата. Тој ден ветрот ги галеше милно нашите лица и личеше како да има некоја топлина во себе. Морето светеше како блескав дијамант, а пак светлината му ја даваше сонцето.     Седмиот ден беше поинаков,ветерот дуваше брзо како брз воз, песокот прскаше по нашите лица, кампот во кој бевме престојувавме беше оддалечен два километра од плажата, па затоа тој ден времето не ни дозволуваше да тргнеме и да се засолниме. Пред да започне невремето си игравме и најдовме една пештера. Брат ми многу се вознемири, јас веднаш се сетив на пештерата и почнав да трчам

 Spring came like a ray of sunshine after a night of rain. She came like a temporary thing, wanting to stay. She made everything green, everything right. But she could never hold on too tight. I don't know when angels from snow, turned into little blossoms wanting to grow. She elongated the day outside children started to play and in a minute she withered away. And you didn't even have a chance spring changed into summer without a second glance. Автор и уредник Ања Јовановска IX-4 

    Денес се реализираше квиз наменет за дечињата од второ одделение кои ги поканивме заедно да ги одговориме прашањата, да се забавуваме и да научиме што е тимска работа. Имаше петнаесет прашања од областа на математиката, општеството, природните науки, македонски и англиски јазик . Квизот беше даден како активност на некој слободен час   и се надеваме дека ќе поттикне размислување и добра забава!  А пак, малите второоделенчиња ги чека уште еден квиз, на кој ќе видиме како ќе се снајдат, а до тогаш... се надеваме дека овој им беше исто онолку интересен за решавање колку што нас ни беше за создавање! 😉 Би се заблагодариле на наставничките по француски, македонски и класните раководители на второоделенчињата кои ни овозможија да го спроведеме квизот!  Овој квиз беше направен и спроведен од  Ева Серафимовска и  Ања Јовановска од  IX-4!

 Најчесто мештаните или староседелците знаат точно како нивниот роден град или родно место се создало, го добило своето имe, која е неговата култура, историја и слично.  Скопје Градот убав низ историјата сменил неколку имиња. Неговото античко име е Скупи, во византиските документи е запишан како Скопија, а Словените го нарекувале Скопје, Скопие и Скопље. Прилеп Како и за други македонски градови, така и за Прилеп има неколку преданија за тоа како е настанат градот. Едната од нив вели дека кога луѓето почнале да се населуваат во овој предел, ги ,,прилепувале" своите куќи до Марковите кули и потоа се оформила прво населба, а потоа и град кој се нарекувал Прилеп.  Второто предание вели дека луѓето што се населувале правеле многу леб, па местото се прочуло како ,,прилепски место" ( место каде што се прави леб) Според самиот Блаже Конески, името Прилеп е создадено од личните имиња Прилепа и Прилепка кои се дел од руската антропонимија.  Струга И за Струга постојат две легенди. Едн

По повод обележување на денот на франкофонијата, се оддржа приредба во ООУ ,,Димитар Миладинов" на која и ние земавме учество.  Беа изведени повеќе интересни точки. Имаше песна, драматизација, танц и секако задоволни лица на присутните гости на настанот. Ние се претставивме со две драматизации кои уживавме додека ги приготвувавме. Стекнавме многу нови пријателства и поминавме прекрасно време заедно. На крајот бевме почастени со коктел. Сакајте го и негувајте го францускиот јазик! Автор и уредник: Михаела Димчова IX-2  

    Една повозрасна, мудра, жена често знаеше да каже: ,,Светот не треба да се стави во ред. Тој веќе   е во ред. Наше е да се прилагодиме со тој ред.” Тогаш не ја разбирав и дури ми звучеше чудно и нелогично. Тогаш се прашував „зошто“ и не обрнував толку внимание на   природата, на зеленилото кога имаме паркови во градовите, имаме дрва по улиците и зелени површини покрај автопатите. Не ми беше јасно зошто се креваше толкава паника и вложување на толкав напор за зачувување на природата. Некогаш и ќе дојдеа на училиште луѓе и ќе почнеа да зборуваат за нешто наречено Екологија. Екологија, екологија... Многу пати го имав слушнато тој збор но никогаш неможев да му го откријам вистинското значење. Се додека не пораснав. Тогаш  сè   се смени. Почнав да размислувам на поинаков начин. Почнав да прашувам, да се интересирам и обожавав да откривам нови работи. Кога се наближи 21 март, сфатив дека е ден на екологијата.  ,,Екологија, го имав слушнато многу пати овој збор”- си реков. Почнав подл

 21 март првиот ден од пролетта, зар има ли нешто поубаво?  Расцутени дрва, расцутени ливади, потопло време, сончеви зраци и птици в рој. Поминаа студените зимски денови, поминаа горките и врнежливи ветрови, сега доаѓа она време, време кога децата се на ливадите, време кога нема настинки и најважно, време кое е исполнето со топли и пријатни спомени. Детската игра и џагор непрестано ќе бидат присутни, љубовта кон топлото сонце и синото небо никогаш нема да здодее. Разиграните песни на птиците, топлиот појадок и јасното утро отсекогаш биле нешто најубаво. Љубовта кон животните, растенијата, инсектите и екологијата ќе биде непрестано важни за сите нас. Зелените паркови, чистите улици, прекрасните зајдисонца , разработените мравки сето тоа е дел од нас, дел од природата. Па затоа искористи го секој миг исполнет со среќа, смеа, забава и дружба. Бидејќи нема засекогаш да биде разиграно, топло и забавно. Автор: Александра Антовска VII-4 Уредник: Ања Јовановска IX-4

   Секоја година, 21 март е резервиран за одбележување на три големи настани. Освен што ќе и кажеме големо ,, Добредојде" на пролетта и ќе си го средиме домот, училиштето или работното место во чест на Денот на екологијата, ќе го прославиме и Светскиот ден на поезијата.   Одлуката токму 21 март да се прославува како Светски ден на поезијата била усвоена во Париз во 1999 година. Оттогаш, овој ден се прославува со книжевни собири низ целиот свет од страна на поетите кои испраќаат пораки во чест на стиховното творештво.   Една од главните цели е да се поддржи јазичната разновидност преку поетски израз и да им понуди на загрозените јазици можност да бидат слушнати во нивните заедници. Да го охрабри враќањето на усната традиција на поетски рецитали, да се промовира учењето поезија, да се врати на дијалогот меѓу поезијата и другите уметности и да им се даде поддршка на малите издавачи и создавање атрактивна слика за поезијата во медиуми .  Во чест на поетите, еве неколку познати стихови

  Во чест на Франкофонијата ние,учениците од франкофонскиот клуб одржавме средба со 3 училишта од Италија и уште едно од Македонија каде се дружевме,смеевме и се запознавме.  Предходно имавме падлет каде ги напишавме нашите интереси,нешта кои не ги сакаме како и нашата омилена песна!  Не исчекуваат уште интересни активности во рамките на овој нов интересен проект! Автор и уредник Ања Јовановска  IX-4

  Пролетта дојде како зрак светлина на тмурно утро. Нечујно се потпре на стеблото на едно дрво, ја затресе својата коса и ги рашири своите магии. Тревата ја доби таа прекрасна зеланкаста боја која сите ја сакаме, облаците се расчистија и на нивно место гордо стоеше небесно синото небо. Денот стана подолг а со него се раширија и нашите мисли за пролетна прошетка во паркот. Кокичињата пркнаа од земјата како мали девојчиња со снежно бели капчиња. Овошните дрвја веќе зелени, натежнуваа од светло розеви кревки цветчиња кои нежно паѓаа на земјата штом ветерот бурно ќе задуваше. Природата доаѓа до својата кулминација во пролет. Највисоката точка. Тогаш е најзелена, најразиграна, највесела. Птиците преселници пак го украсија небото. Мартинка тивко   се вееше од   дрвото, борејќи се со ветерот да остане на своето почестено место   и низ нишките на тенките влакненца да ја зачува промислената желба на детето кое ја оставило таму. Верните птици кои останале во својот крај, ѕиркаат од гнездата

   На ден 08.03.2023г. учениците од нашиот Ученички Парламент го посетија домот за стари лица ,,Руски" во нашата населба.  Изработивме слики и честитки од семиња и салфетки во кои беа напишани убави пораки за Денот на жената. Беше вложено доста време во нивната изработка и на креативен начин оставија впечаток во домот. Бевме топло пречекани од страна на членовите и вработените на домот. Најважно од с ѐ  е дека им пруживме мало внимание кое го развесели нивното расположение. Поразговаравме за тоа како им поминува еден типичен ден и тие ни кажаа дека имаат одредена програма по која се водат. На крајот н ѐ  почастија со домашни подготвени колачиња и сокче. Поминавме прекрасно време заедно. Малите работи го прават светот поубав. И како гласи слоганот на Руски - ,,Почитувај ја староста!" Автор и уредник: Михаела Димчова IX-2

                                                 Сонцето изгреваше, благ ветер дуваше низ ливадата исполнета со разни цветови. Уште од изутрина инсектите се вплеткуваа во свежите пупки на цветовите, а луѓето ги береа само најубавите и ги ставаа во кошнички украсени со розево-црвени панделки.    Сите беа подеднакво возбудени, беше 8 Март, Денот на жената. Денот кога целиот труд и посветеност кој го дале жените се вреднува со цвеќе, топла и исполнета душа и насмевка на лицето. Откако убаво се раздени и сонцето чисто се гледаше на синото небо, сите луѓе со своите   цвеќиња набрани за своите најблиски, заминаа да ги изненадат. Остана само уште едно момче во ливадата. Тоа напорно береше и не се отажуваше. Луѓето кои поминуваа наоколу се чудеа и беа воодушевени од упорноста и издржливоста на момчето. Тоа остана таму цел ден, работејќи. При зајдисонцето пополека почна да ги витка собраните цвеќиња во панделки. Веќе   сонцето заоѓаше. Откако заврши тргна назад во центарот на селото. Се на

  Цветот за 8ми март     Цветот ќе свене Мастилото ќе избледи И години ќе минат Само љубовта твоја,мајко, трае вечно .   Погледот твој постојано нѐ прати Ко сокол нѐ пазиш Ко пеперутка нечујно нѐ мазиш. Кога со раце   свои нѐ галиш   Во одаите на душата твоја, Сместени се желби и сништа кои посакуваат безгрижни насмевки и денови на децата свои.         Погледот на мајката     Поглед кој во миг ти продира во душата и ја чувствува тагата твоја Поглед кој веднаш знае за   Среќата, радоста. Поглед кој допира до скриените тајни, испревртени вистини, бунтовност и пркната зрелост Таа со се тоа се бори со огромна храброст и смелост. Поглед од кој солзи не течат Очи кои зборови сечат.   Таков е погледот на мајката.  Автор и уредник:  Ања Јовановска IX-4  

  Сјајна , црна , вешто изработена гитара стоеше на излогот од   една музичка продавница . Често поминував покрај неа и секогаш копнеев барем еднаш да ја подржам во раце .    Од секогаш ја сакав музиката . Уште од мали нозе балетот ме воведе во таа прекрасна патека на музиката на која што сеуште чекорам . Таа е како посебен свет кој е создаден за компонирање и изразување на нашите чувства преку неа . Гитарата која што беше на излогот беше редок примерок од таа колекција . Тоа ја правеше уште поубава и привлечна . Еден ден поминувајќи покрај продавницата не можев да се воздржам и влегов во неа . Ја побарав гитарата , ми ја дадоа и уште од самиот допир на жиците почувствував нешто . Почнав да свирам мала , лесна композиција , една од моите омилени и звукот којшто го произведуваа жиците беше неверојатен . Секоја жица имаше различна боја и свирењето низ нив беше како боење