За сите деца во светот
Дојди, непознато другарче мое!
Да ти раскажам еден сон.
Сонував дека сите деца на светот
едно до друго се држат за раце
и прават огромен синџир околу целата Планета.
Се гледаат во очи, весело се смејат
и се разбираат на единствениот јазик кој сите деца во светот го знаат:
Љубовта!
Дојди, драго другарче мое!
Да трчаме заедно по росните ливади искапени во сончеви зраци
весели, разиграни и слободни како птици,
со развеани змаеви по синото небо
бидејќи така секое дете треба да си игра,
безгрижно да кове планови за утре,
да се радува на туѓиот и успехот свој
и со нетрпение да ја чека светлата:
Иднина!
Дојди, сакано другарче мое!
Да ги извалкаме усните со чоколадо,
а чевлите со кал.
Да бркаме пеперутки и бубамари
со округли и полни мешиња, сити.
Да се бркаме додека не ни поцрвенат образите од умор
и потоа да си легнеме
во нашите топли и удобни креветчиња.
Да си ги гушнеме мама и тато
и спокојно да заспиеме
во единственото место каде што припаѓаме
и сите го нарекуваме:
Дом!
Дојдете, знајни и незнајни другарчиња мои!
Да ве гушнам сите заедно
со рацеве мои долги илјадници милји.
Да ви кажам колку ве сакам,
да ви кажам колку сте храбри и цврсти,
убави, љубопитни и мили.
И сите до еден заслужувате љубов, слобода и мир.
Бидете силни, другарчиња мои!
Вие сте иднината и надежта за поубав свет
и единствено што заслужувате е да бидете:
Среќни!
Литературната творба освои прво место на државниот литературен конкурс Ракатки 2021.
Автор и уредник: Алексеј Стојановиќ IX-3
