Кога срцето пишува...

-

 

LOST LOVE

 

My brain says NO but my heart says YES.

Where should I go?

I lost control.

He is a dangerous boy

I don’t know were he stands

Should I go? Should I risk?

Or should I stay, alone.

Please, lead me the way

I know I'm lost in his love.

His smile makes me wanna fly

Deep down I know he's a bad guy

I've already been tossed,

Babe, I'm lost.

When he looks at me I melt

Darling, what have you dealt?

Tell your friends it was nice to meet them,

But I hope I never see them again.

I keep staring at a single dove

And deep down I know I’m lost in his love.

My heart has been chasing you for 2 years

Losing you were my biggest fears.

My brain says NO but my heart says YES.

Where should I go?

How will this story end?





Уредник и Автор:Ања Јовановска VII-4

 

Popular posts from this blog

Пролетен пејзаж

-
Image
     Една од најубавите теми за која можеме да напишеме некој интересен состав е пролетта.     Веќе топлите сончеви зраци ја милуваат раззеленетата природа. Расцветаните дрвја и даваат посебна убавина. Во зелената трева разнобојните цвеќиња ја шират својата опојна миризба, затоа и веселото црцорење на птиците го повикуваат благото ветре да прошета низ ливадата. Пчелките сега слободно можат да си ја работат својата улога кај цветовите, а тие пак среќни им ги отвараат ширум листовите. Знаат дека пчелките ќе им го соберат нектарот за да има мед, но и дека ќе може да се добијат уште разнобојни цветчиња. И поточето, кое во близина на ливадата разиграно и нежно ги потпрскува со своите бранчиња, давајќи им до знаење дека се многу убави. Поточето мирно и спокојно си жубори и не сака да ја уништи таа среќна идила. Шаренилото од бои го надополнуваат и туку што новосоздадените пеперутки. Секоја пеперутка е убава за себе, како уникатни примероци на разиграната ливада. Затоа никогаш немој да
Прочитај повеќе »

Мојот живот за време на пандемија

-
Image
  Последнава година беше многу тешка. Се појави оваа ужасна пандемија и целиот живот ми се измест и од нормалниот тек. Toa што требаше да трае две седмици прерасна во огромен проблем кој трае подолго од една година. Болеста секојдневно се влошува и секој час, секоја минута, секоја секунда што поминува ги живеам во страв, тензија и неизвесност. Со другарите се дружам многу ретко. Се слушаме по телефон, зборуваме на социјалните мрежи, но ми недостасува да се видиме лице в лице, да си кажеме по некоја шега, да направиме „ да пукне “ со рацете и раперски да си ги допреме тупаниците.  Игралиштето за кошарка пред мојата зграда зјае празно. Ова е погрешно, не смее да биде вака. Неприродно е детско игралиште да биде волку пусто. Ми недостасува радосниот цвркот од детски гласови кој ме будеше секое утро. Прво излегуваа мајките со нивните весели и разбрборени бебиња и помалите дечиња, а потоа се растрчувавме ние поголемите, мангупите, и правевме галама под кошот.  Паркот со играчки одекнува со
Прочитај повеќе »

Едно поинакво лето

-
Image
    Да ми кажуваше некој дека едвај ќе чекам да заврши распустот, ќе му се изнасмеев во лице. Па, сите знаат дека летото е најомилено годишно време на учениците, бидејќи тогаш сме слободни од секакви обврски. Кога ми заврши и последната училишна активност, планирав цело лето да го поминам во излежување и безделничење. Да играм со другарите онлајн, да играм кошарка, да спијам, да јадам сладолед, да гледам Јутјуб, да спијам, да седам до доцна надвор, да се дружам, да спијам... Сфативте дека планирав многу да спијам , нели? Но, моите родители имаа поинаква замисла. Уште кога се врати мајка ми од Белградскиот маратон кој се одржа на 6 јуни, ми најавија дека летово ќе имаме гости од Србија, нивни пријатели кои имаат ќерка на моја возраст. Јас, се разбира, како типичен тинејџер само превртев со очите, но кога ми кажаа дека со нив ќе одиме 15 дена во Охрид веќе почнав сериозно да негодувам. Како го замислуваат тој одмор? Тие да се дружат со пријателите, а јас да ја забавувам нивната ќерк
Прочитај повеќе »

Училишни спомени

-
Image
  Ги броиме последните денови и часови кога за последен пат ќе излеземе низ широката бела порта на нашето сакано училиште. Зад нас ќе ги оставиме не само нашите наставници и помалите соученици, туку и девет години од нашиот живот во кои создадовме драгоцени спомени. Спомените ќе си ги понесеме со нас, но дел од нив ќе оставиме за училиштето засекогаш да ги чува успесите кои ги постигнавме. Многу натпревари, проекти, приредби, ученички иницијативи и активности... ќе сведочат дека сме оставиле печат не само на нашата училишна заедница, туку и во нашата општина и пошироко. Понекогаш и забушававме, бидејќи мора да ги оправдаме „бубачките во глава“ што ни ги припишуваат возрасните. За нас, деветоодделенците, завршува една етапа од нашиот живот и почнува нова и непозната за нас. Од овде ќе ја понесеме пораката од нашите наставници дека што и да станеме во животот, каде и да бидеме, секогаш треба да се трудиме да бидеме најдобрата верзија од себе . Некои од нас ќе се посветат на научно-
Прочитај повеќе »

Нашето ново катче

-
Image
  Започнуваме нова, креативна идеја произлезена од умовите на интелигентните ученици. Ова катче го правиме со цел ние учениците да ги изразиме нашите креативни идеи и мислења, преточени во интересни текстови кои со мерак ќе ги читате. Блогот ќе изобилува со многу објави, факти, начин на живот и стил, како и широк спектар на разни теми од областа на науката, уметноста, литературата, јазиците... сè што може да ги интересира децата. Не заборавајте дека вашата поддршка е наша најголема мотивација. Ве повикуваме да ни испраќате с è што мислите дека треба да објавиме на нашиот блог, а нашите уредници со нетрпение ќе ве очекуваат. Овој блог ќе нуди целосна слобода на изразување за сите вас, кои се чувствувате како уметници и креативци и сакате безрезервно да се изразувате. Вашите текстови ќе можете да ги испраќате на меил адресите од нашите уредници објавени на блогот, а тие ќе бидат објавени и потпишани со ваше име и презиме. Ве очекуваме во оваа креативна, блогерска аван
Прочитај повеќе »

„Тумбуфафа и истражувачите“ - разговор со Андреј Лефтеров

-
Image
  Општина Гази Баба со помош на млади ентузијасти и актери го реализираше проектот „Тумбуфафа и истражувачите“, за децата да можат понепосредно да се запознаат со убавините на нашата општина. Денес гостин на блогот ни е младиот и талентиран актер Андреј Лефтеров, кој во серијата го глуми ликот на Давид. Тој малку подетално ќе ни раскаже за неговото искуство во оваа мини-серија за деца.  1.    Здраво Андреј, како си? Како ти поминува летниот распуст? -    Здраво и од мене, одлично сум, конечно сме на распуст, нема тестови, нема испрашување, нема домашни задачи. Летниот распуст ми поминува забавно, спијам до колку сакам, немам обврска да станам рано за да се приклучам на Teams, поголемиот дел од денот го поминувам надвор со другарите. 2.    За почеток кажи ни што значи Тумбуфафа и која е целта на проектот? Дали ти лично научи нешто ново од оваа серија за деца? -    Под тоа име глуми главниот лик во серијата - истражувачот. Нема некое посебно значење, туку звучи интересно со цел да го при
Прочитај повеќе »